evenwicht, Fietsen, Geest, Hersenverlamming, sport

Drie wielen, evenwicht en fantasie

Photo by Elena Mozhvilo on Unsplash

Een blauwe fiets met twee grote wielen. Of zo zagen ze er toch uit in mijn ogen, ‘groot’, als klein meisje. In de bagegedrager zat een dikke houten bruine bezemstok geklemd.

Op een gesloten binnenkoer van een oud boerenhof draaide ik tevergeefs toertjes om mijn evenwicht voor te zijn. Mijn papa holde er achterna als vlag aan een stok 😃 Ik trapte vol overtuiging en dacht: ‘sneller dan mijn evenwicht, het zou toch maar eens moeten lukken.’
Ik ben nooit een opgever geweest in het leven. Enkel daar misschien, op het moment dat we de houten stok eruit trokken en de definitieve woorden spraken: ‘Dit gaat niet lukken’.

‘Flauw hoor Kelly’, die eigen gesproken woorden vloekten in mijn hoofd.

Ik zeg niet graag: ‘Ik kan dat niet’.
Mijn levensmotto is eerder: ‘Moeilijk gaat ook’.
Voor alle handelingen heb ik mijn eigen ‘Kelly-manier’ ontwikkeld. Waar een wil is, is er altijd een (creatieve) weg. 😃

Kelly Buysse
  • Piano spelen met rechterhand en een paar linkervingers?
    Ik zeg: ‘Ja’
  • Lenzen insteken met 1 hand? Mogelijk!
  • Penseeltje fixeren en met rechternagels er simpelweg onderglijden. Lekker de boel omkeren. Fijn toch? Rechternagels lakken doe ik dus gewoon ook.

Zo is dat ook met fietsen in mijn leven. Ik zit al heel mijn leven op het zadel. Van klein driewielfietsje tot evenwicht oefenen op een tweewielfiets. (Dat was mijn ultieme droom)

Mijn (gebrek aan) evenwicht heeft mij misschien bij het aanleren in de steek gelaten. Ik heb de mogelijk om te fietsen nooit in de steek gelaten. Voor iedere fase in mijn leven de juiste creatieve oplossing. Tandem, Taga, en nu mijn rode driewielfiets.

Zo fiets ik toch lekker maar! Voor het eerst in mijn leven op mijn persoonlijk aangepaste driewielfiets. Van mijn fout evenwicht voel ik (zo goed als) niets. Ik ben vrij en onafhankelijk.

Vanop mijn zadel van mijn rode Ferrari zie ik mijn voorwiel rondjes draaien. Dan fantaseer ik en waan ik mezelf als op een tweewielfiets. Ik fop mijn brein zo sterk dat ik er met momenten van overtuigd ben dat ik mijn evenwicht zal verliezen 😅 Ook al kan dat niet!

Met een beetje fantasie kom je in de mooiste dromen terecht. En dat is nu mijn driewielfiets. Hij zorgt niet alleen dat ik aan kracht win in mijn spieren en lichaam. Hij maakt ook mijn hersenen krachtiger. Mijn orientatie-skills worden sterker. Mijn onafhankelijkheid vergroot en mijn zelfredzaamheid en durf winnen aan kracht. (Dat is ooit anders geweest 🤫)

Als ik bij het aankleden (in de winter is dit met veel laagjes 😉) recht in de spiegel kijk is het enige wat ik dien te zeggen: ‘Kelly, je kan het, geloof in jezelf.’

En dat is exact wat ik nu uitstraal. Mensen beginnen spontaan naar mij te zwaaien. En dan zwaai ik met een grote glimlach terug. Hoe mooi is het leven, toch?

Krachtige Kriebels
Miss_tri

24 gedachten over “Drie wielen, evenwicht en fantasie”

  1. Wat een prachtige mindset heb jij. Daar kunnen veel mensen een voorbeeld aan nemen.
    Ik herinner me nog een paar jaar terug, toen ik een fiets kocht bij Decathlon.
    Het was van mijn kindertijd geleden dat ik nog met een fiets gereden had.
    De verkoper raadde me aan om wat toertjes te maken in de winkel.
    Wow was me dat even onwennig, ik kon haast niet op een rechte lijn rijden.
    Maar er zijn geen ongelukken geweest. Er hebben wel wat mensen plezier gehad.
    Top!

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie